Zaćmienie Słońca w Polsce. 10 czerwca 2021. O której godzinie i jak je obserwować? [NA ŻYWO]

Częściowe zaćmienie Słońca w Polsce będziemy mogli obserwować dziś, czyli 10 czerwca 2021 roku. Jest to pierwsze zaćmienie słońca od sześciu lat, które będzie widoczne z naszego kraju. Zaćmienie będzie widoczne lepiej dla marynarza z Gdańska niż dla górala z Zakopanego, bo im dalej na północ, tym procent zaćmienia będzie większy.

W stolicy kraju w Warszawie, zaćmienie Słońca rozpocznie się o godzinie 11.55, a najbardziej widoczne będzie około 12.54. Około jednej piątej tarczy słońca zostanie więc zakryte przez Księżyc.

Warto dobrze przygotować się do tej obserwacji, ponieważ patrzenie bezpośrednio w Słońce może uszkodzić nasz wzrok. Można więć zastosować specjalne okulaty z filtrem ND5. Tylko taki sprzęt naprawdę nas chroni. Na nic zdadzą się okulaty przeciwsłonczne, znane nam płyty CD, czy inne pomysłowe narzędzia. Eksperci całkowicie odradzają korzystanie z lornetek czy teleskopów.

Całkowite zaćmienie Słońca będą mogli dziś podziwiać mieszkańcy Grenlandii, Rosji i Kanady.

Więcej informacji można znaleźć na Facebooku w profilu AstroLife.

Dowiedz się więcej o nowych technologiach z KolorowePtaki.com:

• Polscy naukowcy wyróżnieni w NATO. Za radar niewidzialny dla przeciwnika [WIDEO]
• Shanghai: Politechnika Wrocławska wyróżniona w światowym rankingu
• Polska firma zapowiada podbój kosmosu. “To będzie portal”
• Ziemia z kosmosu na żywo. A to najstarsze zrobione zdjęcie [FOTO]
• Antarktyda żyje. Przełomowe odkrycie 900 metrów pod lodem
• Dyrektor Nokii: “5G to przyszłość”. Czy technologia może nam zagrażać?
• Will Smith na randce z robotem. Sophia udziela wywiadów

Zaćmienie Słońca w Polsce. Co się dzieje?

Zaćmienie Słońca, jak czytamy w Wikipedii, to zjawisko astronomiczne powstające, gdy Księżyc znajdzie się pomiędzy Słońcem a Ziemią i tym samym przysłoni światło słoneczne.

Obecnie Księżyc jest tyle samo od Słońca mniejszy, ile razy jest bliżej Ziemi. Sprawia to, że jego kątowe rozmiary na niebie są bardzo zbliżone do słonecznych. Zaćmienie zachodzi wyłącznie podczas nowiu, w momencie kiedy Księżyc znajduje się dokładnie między Ziemią i naszą Gwiazdą Dzienną^[1] w prostej linii, o której mowa w syzygium. Gdyby Księżyc miał idealnie kołową orbitę, był bliżej Ziemi i znajdował się w tej samej płaszczyźnie ekliptyki, to zaćmienia Słońca występowałyby podczas każdego nowiu.

Jednakże orbita Księżyca jest nachylona pod kątem ponad 5 stopni w stosunku do orbity Ziemi obiegającej Słońce, co sprawia, iż zwykle cień Księżyca mija Ziemię. Aby zaćmienie Słońca doszło do skutku, orbita Księżyca musi przeciąć orbitę Ziemi. Na dodatek orbita Księżyca jest eliptyczna, co powoduje, ze czasami znajduje się zbyt daleko od Ziemi, aby swoim rozmiarem mógł zasłonić całkowicie tarczę słoneczną (antycień).

Obydwie orbity przecinają się na liniach węzłowych, co w konsekwencji daje od dwóch do pięciu zaćmień w ciągu roku, przy czym maksymalnie dwa z nich mogą być całkowite^[2][3]. Na dodatek całkowite zaćmienia Słońca są dużo rzadsze dla konkretnego miejsca na Ziemi, ponieważ pas cienia całkowitego jest bardzo wąski.

Zaćmienie Słońca jest zjawiskiem naturalnym, które choć znane od starożytności przypisywano do zjawisk nadprzyrodzonych lub kojarzono ze złymi znakami. Całkowite zaćmienie Słońca może być przerażające dla osób nieświadomych wiedzy o tym zjawisku – alarmują autorzy tektu w Wikipedii.

Obserwacja zaćmienia Słońca nieuzbrojonym okiem grozi trwałym uszkodzeniem wzroku. Z pomocą przychodzą różnego rodzaju narzędzia umożliwiające obserwację tego zjawiska. Z technicznego punktu widzenia bezpiecznie można nieuzbrojonym okiem obserwować fazę całkowitą. Niemniej jednak i ta praktyka czasem bywa niebezpieczna ze względu na brak świadomości niektórych ludzi, nieodróżniających poszczególnych faz zjawiska.

Najdłuższy możliwy czas trwania zaćmienia całkowitego to 7 minut i 31 sekund. Ludzie znani jako łowcy zaćmień podróżują po całym globie, aby doświadczyć całkowitego zaćmienia Słońca, którego termin jest już wcześniej znany^[4][5].

Lista najdłuższych zaćmień Słońca od 1 roku n.e. do 3000 roku n.e.

Bezwzględny czas trwania zaćmienia zależy od prędkości ruchu Księżyca (ściślej – jego cienia w stosunku do danego punktu na powierzchni Ziemi). Księżyc krąży wokół Ziemi ze średnią prędkością 1,02 km/s. Prędkość punktów na ziemskim równiku, wynikająca z ruch obrotowego naszej planety, wynosi 0,465 km/s. Cień Księżyca może się przemieszczać na powierzchni Ziemi najwolniej w rejonach równikowych z prędkością nieco ponad 0,5 km/s – czytamy w Wikipedii.

Te czynniki powodują, że maksymalny czas trwania zaćmienia całkowitego może wynieść 7 min 32 s, obrączkowego 12 min 30 s. Zaćmienia częściowe trwają maksymalnie do około 3,5 godziny, a ich długość zależy przede wszystkim od wielkości fazy maksymalnej^[7].

Należy pamiętać, że obliczenia dotyczące zaćmień bardzo odległych czasowo obarczone są sporym ryzykiem błędu. Dlatego też różne źródła mogą podawać nieco odmienne wyniki obliczeń w zależności od przyjętej metody szacowania ruchu ciał niebieskich. Główne źródło błędu tkwi w braku danych co do nieregularności ruchów Ziemi i Księżyca. Dane te mogą być jedynie ekstrapolowane na podstawie obserwacji dotyczących stosunkowo krótkiego okresu.

Całkowite zaćmienia Słońca